Inleiding:

Mijn brochure voor relatietherapie wijst naar een interventiemodel: "Het relatiehuis!" In een aantal blogs zal ik uitleggen, wat de inhoud is van deze interventie en hoe het onderbouwt wordt. We beginnen met deel 1: de inleiding.

Relaties bestaan in vele soorten en iedere relatie kun je uniek noemen. De grootste worsteling binnen relaties is een antwoord te vinden op de vraag: Hoe houd je de relatie in stand?

Het begin van een relatie, op welke leeftijd dan ook, zorgt voor een gezonde dosis spanning. De chemie in ons lichaam is afgestemd op intense mooie gevoelens. Verliefdheid is dan ook een gezonde belevenis. Je krijgt het gevoel of je de hele wereld aan kunt. Het kost je ook veel energie en dat maakt, dat je het niet lang kunt volhouden. Alles heeft te maken met een biochemische reactie in ons fysiologisch systeem.

Toch bestaan er veel relaties waar juist een negatieve spanning wordt opgebouwd. Te denken valt aan het uithuwelijken van jonge meisjes aan ouderen. Of opgelopen trauma’s kunnen fors in de weg staan, zoals verkrachting, incest, mishandeling. Een persoonlijkheidsstoornis waarbij het aanhouden van een relatie moeilijk kan verlopen is borderline. Onveilige gehechtheid, met name in de peutertijd en pubertijd, maken het onmogelijk een band te krijgen met een ander. Ook negatieve eerste ervaringen rond verliefdheid gedurende de pubertijd kunnen zorgdragen voor een aangepaste start van een relatie in het begin.

Normaal gesproken is verliefdheid een van de mooiste gevoelens. De endorfine[1] aanmaak in ons brein activeert ons gevoel van geluk. Zijn er negatieve gevoelens te voelen in de fase van verliefdheid, betekent het vaak een blokkade in de aanmaak van endorfine. Trauma’s kunnen daar de oorzaak van zijn. Het geluk hormoon slaat dan om in negatieve stress hormonen. Relaties welke hiermee beginnen krijgen een moeilijke tijd voor hun kiezen. Jammer, want tegenwoordig kun je beter leven met trauma’s, mits je ze behandeld hebt.

De natuurlijke ontwikkeling van liefde binnen relaties:

 

Relaties welke beweren na 60 jaar getrouwd te zijn nog volledig in verliefdheid te zitten zeggen eigenlijk: we houden nog van elkaar. Het moeilijkste om te definiëren is de betekenis van “houden van”. Het is namelijk voor iedereen apart een andere betekenis. Gedurende relatietherapie is het dan ook niet belangrijk om uit te spreken of je nog van elkaar houdt, maar wat de liefde inhoud. Het is heel normaal, dat gedurende de jaren vorderen de betekenis ervan ook verandert. Dat kan voor beide partners ineens een tegenovergestelde formulering worden en daarom is het van belang het houden van om te zetten in het respecteren van elkaar in wie je bent geworden. Je ontwikkelt door en dat kan met of zonder partner zijn, ook al ben je getrouwd.

Om erachter te komen hoe jouw persoonlijke liefdesgevoel zich ontwikkeld heeft, is het belangrijk het gedurende de therapie aandacht te geven. Waarbij de wijze van communiceren extra aandacht krijgt, anders kun je zomaar onbewust de andere partner pijn doen. De pijn zorgt dan weer voor afstand in de relatie. Communicatie is een essentiële vaardigheid te gaan beheersen alvorens te spreken over gevoelens.

Je ziet erg vaak puberaal gedrag terugkomen bij partners tussen de 38-50 jaar. Ineens worden ze verliefd op een ander, zonder erbij na te denken, net zoals de verliefdheid die hoort bij de pubertijd. Vandaar is het erg belangrijk de pubertijd bespreekbaar te maken. Hoe heb jij je pubertijd beleefd. Hoe vaak werd je verliefd, wanneer was je eerste seksuele contact? Het klinkt gek, maar het blijkt essentieel te zijn bij de ontwikkeling van liefde. Meisjes welke geslachtsgemeenschap hebben genoten voor hun 15^e of 16^e jaar ervaren op latere leeftijd een probleem in het genieten van een seksuele verbinding. Zo rond hun 35^ste leeftijd kan het tegen gaan werken, terwijl je partner vaak ongeduldig wordt en er niets van begrijpt. Het is dan ook een persoonlijke belevenis van de seksuele ontwikkeling, welke de ander niet kan begrijpen, omdat er nooit zo diep over gesproken wordt. Als de partner dan ook nog eens een beklemmende pubertijd heet gehad, kan deze zomaar weer in het puberaal gedrag schieten, gaan vreemd en voelen zich weer jong en gelukkig. Dat het tijdelijk is moge duidelijk zijn, omdat op oudere leeftijd ineens de verantwoordelijkheidsgevoelens, schaamte en schuldgevoel de kop op gaat steken. Dan komen ze in conflict en heeft de relatie een enorme spanning te verwerken. In therapie krijgt het dan ook de nodige aandacht. Want een keertje vreemdgaan, mag toch geen relatie die al jaren duurt in de weg zitten? (Oef, ik weet dat er bij deze uitspraak mensen gaan steigeren, echter door dieper te kijken naar het begrip vreemdgaan, kan veel verwarring wegnemen).

Ik vind het dan ook nooit verstandig, als je een keertje vreemd gegaan bent, het je partner moet vertellen. Wat heeft die ander eraan? Vertrouwen wordt ineens in de strijd gegooid, nog complexer dus. Als je het opbiecht doe je dat uit eigen belang, weer een egoïstische actie. De partner zit daar niet op te wachten. Je erkend het uit schuldgevoelens. Daarna “sorry” zeggen heeft geen enkel resultaat. Het is beter het niet te melden, als het een keertje gebeurd is. Ervaar je schuldgevoel en buig dat gevoel om in een nieuw perspectief, namelijk het verbeteren van je eigen relatie. Dat heeft een meerwaarde, dan dat je het voor jezelf moet vertellen. Als de andere partner erachter is gekomen is het een ander verhaal het op te biechten en te kijken naar het verwerkingsproces van de partner. Door het voldoende aandacht te geven, hoeft de rouwperiode niet lang te zijn. De ontwikkeling van seksuele verlangens is een apart hoofdstuk in de therapie en blijft vaak een moeilijk onderwerp, omdat er vaak nog een taboe op zit.

Spreken over de relatie is vaak het moeilijkste onderwerp gedurende de therapie. Gevoel en cognitie liggen vaak ver uit elkaar. Daarom is het belangrijk je gedurende de sessies uit te durven spreken, vanuit je eigen belevenis. Een doel in de therapie kan zich richten om door te groeien naar een nieuwe fase in de liefde, namelijk het respect. Respect hebben in wie je bent en wie de ander is. Door respect in kaart te brengen krijg je relatie vanzelf een positieve lading. Hoe we dit punt in de therapie gaan bereiken lees je in mijn volgende blog over het relatiehuis. Daar leg ik ook uit wat nu maakt dat ik de interventie als een huis heb benoemd. 

 

 

[1] Endorfine is een endogeen geproduceerde opioïde peptide met pijnstillende eigenschappen die als neurotransmitter fungeert. Endorfines worden geproduceerd door de hypofyse (hypothalamus bij gewervelden) tijdens lichamelijke inspanning, opwinding, pijn, consumptie van scherp voedsel, liefde en orgasme.

Toon alles

Calèche 20
5146 BG Waalwijk
Noord Brabant